Bir mevsim yanlışlığı yaşıyorum. Güneşte çillenen çocukları izlerken buz tutuyor ellerim. Kardan adam yapan Elif mutluyken gönlüm yanıyor. Deniz çok soğuk temmuzda. Ocak, isminden hallice, tütüyor. Ben mevsim yanlışlığı yaşıyorum.
Zeynep hala hatırlatıyor muydu beni, bilmiyorum. Zeynep’e dua ediyorum. Anlamsız kelimeleri bir araya toplayıp kendi hikayemi yazıyorum. Bir devrik cümle çıkıyor ağzımdan, devriliyorum. Bir şeyler yanlış. Bazı cümleler çirkin. Biraz yorgun bahar. Kuşlar kayboluk. Kuşlar baharı bekliyormuş. Kuşlar gelmeyecek. Biz mevsim yanlışlığı yaşıyoruz. İçerde söyleşiyor, dışarda küfrediyoruz.
Bir mevsim yanlışlığı yaşıyorum. Hayal kurmanın kitabını yazmışlar. Okuyorum. Ağrıyan saç diplerimin gözü kör olsun, ağlayanları susturamıyorum. Kanayan ellerim her vakit sıcak sudan soğuk suya batmakla müşkül. Bin mevsim yanlışlığı yaşıyorum.
Bugün cuma pazarı var. Eve yiyecek lazım. En solgun yerinden verin sebzenin. En bitap düşmüş meyveyi arıyorum pazarda. En dermansız limona ağlıyorum. En çaresiz zeytine ağrıyorum.. Bir mevsim yanlışlığı yaşıyorum..
Vesselam..